DLACZEGO
MAGDA Foundation
“Niektóre dzieci nie chcą chodzić do szkoły, bo wstydzą się, że nie mają porządnych ubrań”- usłyszałam po wręczeniu 17 mundurków szkolnych.
“Nie wiedzieliśmy, że dziewczyny tak zawzięcie potrafią grać w piłkę, że tak walczą. Musimy bardziej angażować je w aktywności ruchowe” - taki głos doszedł do mnie po pierwszym w życiu meczu piłki nożnej, który na moją prośbę rozegrały dwie dziewczęce drużyny.
Takie słowa z ust nauczycieli i rodziców podnoszą na duchu i dają wiarę, że to, co robię ma sens.
Jeśli chcesz być częścią tego dzieła, możesz wspomóc akcję przekazując środki na konto fundacji
" Ej, odbudujmy Nepal" - dopisek: MAGDA Foundation
ul. Na Szańcach 15, 61-663 Poznań
NIP : 9721266951
nr konta:
77 1090 1737 0000 0001 3343 7943
Dziękuję!
Misja
Chcę umożliwić dzieciakom z himalajskiej wioski Majkharka w Nepalu, w rejonie Solukhumbu dostęp do podstawowej edukacji, pokazać możliwości rozwoju w rodzinnych stronach i perspektywy dużego miasta.
Pragnę wspierać rozwój dzieci utalentowanych i zaangażowanych.
Chcę pokazać, że wykształcenie, wiedza, świadomość pomaga w życiu i chroni przed dramatycznymi konsekwencjami nieświadomych decyzji.
Chcę pokazać dzieciakom, że są ważne, że mogą liczyć na pomoc, a ich praca i wysiłki są zauważone.
* EDUKACJA * INSPIRACJA * OTWARCIE NA ŚWIAT
Historia i kontekst
Magda Foundation powstała z inicjatywy mieszkańców wioski aby móc pomóc najbardziej potrzebującym uczniom, aby jak najlepiej rozdysponować zebrane środki. W fundacji aktywnie działają nauczyciele, rodzice uczniów. Wspiera lokalny samorząd.
W ramach fundacji skromną, ale stałą opieką otoczonych zostało 11 dzieci z biednych rodzin: sieroty i półsieroty oraz dzieci z najlepszym wynikiem w nauce. Pośród nich:
Nirusa Rai, Sirjana Rai, Sarita Rai, Sangita Rai, Chhimi Sherpa, Tenzing Rai, Sirjana Rai, Dilkumari Rai, Reman Rai, Bimal Rai, Aanjaya Rai
Ze względu na niewielkie środki liczba podopiecznych nie jest duża, a opieką objęci zostali uczniowie nie tylko z najniższym budżetem rodzinnym, ale mający wyniki w nauce i przede wszystkim uczęszczający na zajęcia.
Majkharja to malownicza himalajska wieś położona z dala od turystycznych szlaków w Nepalu. Od Katmandu, stolicy Nepalu, oddalona jest o 16 godzin jazdy jeepem i 3 godziny marszu.
Sporo tutejszych mieszkańców znajduje sezonowe zatrudnienie, przeważnie jako tragarze, pracownicy schronisk, przewodnicy w rejonie Mt. Everestu. Na co dzień większość zajmuje się rolnictwem.
Jest to rodzinna wieś Namgela Szerpy, mojego przyjaciela i przewodnika, z którym od 2016 roku prowadzę grupy w rejonie Mt. Everestu w Himalajach Nepalu.
Dzieci w himalajskich wioskach chętnie uczęszczają do szkoły. To zwalnia je z obowiązków pracy w gospodarstwie domowym. Szkoła nie tylko uczy - liczyć, pisać i czytać- wielu rodziców jest niepiśmiennych. Szkoła pokazuje dzieciom inne możliwości rozwoju.
Nie ma lepszego sposobu na zmianę życia dzieciaków w himalajskich wioskach niż edukacja.
Darczyńcy, osoby, które wspierają dzieciaki z Majkharki, to ludzie, którzy wędrowali ze mną w Himalajach, moi znajomi, przyjaciele i zupełnie obce mi osoby, które odpowiedziały na moją nieśmiałą prośbę
Wszyscy wierzą, że ma to sens. Dziękuję!
Krysia
Małgosia
Maciek
Iwona
Iza
Monika
Maryla
Magda
Karolina
Adam
Agnieszka
Emilia
Michał
Kasia
Maja
Darczyńcy
CO SIĘ ZADZIAŁO
Po raz pierwszy zawitałam w rodzinne strony Namgela w 2018 roku wiosną. Chciałam poznać jego rodzinę i rodziny chłopaków, którzy ze mną pracują jako tragarze. Było to kilka najpiękniejszych moich dni w Himalajach.
W 2021 roku wiosną wróciłam razem z malutką grupą w drodze na Mera Peak. Mieliśmy bardzo przesympatyczny czas. Serdeczność, gościnność, pyszne potrawy, tańce, śpiewy i urodziny Małgosi. Odwiedziliśmy też szkołę. Dzięki dobroczynności przesympatycznej firmy z Gdańska - Gliniana Kura - podarowaliśmy dzieciakom zeszyty i ołówki. W szkole przyjęto nas jak najważniejszych gości. Każdy wystąpił przed cała szkołą, Byliśmy pierwszymi obcokrajowcami.
Po naszym trekkingu wprowadzono w całym Nepalu srogi lock-down związany z Covid, co odcięło większość mieszkańców od źródła dochodu.
Kilka osób za moim pośrednictwem postanowiło pomoc Nepalczykom. Kwotę, którą otrzymałam podarowałam indywidualnym potrzebującym oraz postanowiłam wspomóc uczniów w szkole. Tak powstała inicjatywa Magda Foundation (nie ja byłam pomysłodawczynią nazwy).
PLECAKI - mamy podopiecznych!
2021 rok / jesień/
Dzięki wsparciu uczestników mojej grupy trekkingowej plus dołożeniu drugiej części z mojej kieszeni do szkoły zawiozłam 11 plecaków szkolnych, zestawy ołówków, zeszyty, kredki i inne przybiorą szkolne. Zakupiłam też książki. Oprócz tego dzieciaki dostały skakankę i piłkę do nogi, które zostały udostępnione wszystkim w pokoju nauczycielskim.
Kiedy przyjechałam przywitano mnie niczym Edmunda Hillarego odwiedzającego szkołę w Khumjung, której był nota bene założycielem. Uginałam się pod ciężarem kwiatów i khat (buddyjskie szale).
W szkole zostałam tydzień prowadząc lekcje z angielskiego w ostatnich klasach i lekcje wyrównawcze z dziewczętami.
W piątek, podczas cotygodniowego dnia rozgrywek, zaproponowałam konkurs skakania przez skakankę dla chłopaków i piłkę nożna dla dziewcząt. Była to rewolucja. Chłopcy od razu zabrali się za ćwiczenie i wewnętrzne eliminacje, a dziewczyny zaczęły piszczeć, że nie wiedzą jak kopać w piłkę.
Co tydzień w szkole odbywają się zawody. Cztery grupy międzyklasowe pod opieka jednego nauczyciela rywalizują między sobą. Tu z każdej grupy wybierano reprezentantów do poszczególnych konkurencji.
Do obydwu rozgrywek podchodzono bardzo poważnie. Podczas skakania przez skakankę był sekundowy i dwie osoby liczące ilość skoków. Zwycięzca skoczył 248 razy. Skakał boso.
Przed meczem w piłkę nożna zaś, wymierzono i oznaczono boisko, wyselekcjonowano sędziów, zapoznano dziewczęta z regułami gry. Wcześniej koledzy z drużyn uczyli koleżanki kopać piłkę. To był mecz pełen emocji. Nagrody dla wygranej drużyny i dla najbardziej zaangażowanych. Dziewczyny, chociaż bez umiejętności, grały zawzięcie. Były zmęczone, ale zadowolone.
Na koniec dnia i mojego tam pobytu dwóch chłopców pięknie i z przejęciem zaśpiewało nepalską piosenkę. Czysto, na dwa głosy. Małe chłopaki, może 9 lat, stojąc boso przy jednym mikrofonie. Wzruszyłam się.
MUNDURKI na nowy rok szkolny
2022 / wiosna
Dzieci w Nepalu chodzą do szkoły przeważnie w mundurkach, które często są przekazywane młodszemu rodzeństwu i służą przez wiele lat nauki. Nie wszystkich stać na coroczną zmianę garderoby. Podczas ostatniej wizyty- jesienią 2021 r. zauważyłam, że niektóre z uniformów mocno się wysłużyły: poszarpane rękawy, załatane łokcie.
Nowy strój dla dziecka to nie tylko radość z nabytku, ale co ważniejsze mobilizacja do uczestniczenia w zajęciach szkolnych, pewność siebie.
Miałam w planach uszyć 11 ubrań szkolnych dla podopiecznych fundacji, ale wsparcie było tak hojne, że udało się uszyć nieco więcej.
Krawiec zdjął miarę z dzieciaków i uszył 17 mundurków !
Wszystkie, razem z kompletem zeszytów i ołówków trafiły do uczniów. Najlepsi uczniowie również otrzymali komplet zeszytów, wszyscy uczniowie ołówki, a klasa przedszkolaków komplety kredek i bloki do rysowania.